ฉันกับกระติ๊บก็ใช้บริการรถสามล้อถีบตามที่หนังสือแนะทำ การนั่งรถลักษณะนี้ทำให้เราได้ทัศนาบรรยากาศสองข้างทางได้เป็นดี เราลงที่จุดบริการนักท่องเที่ยว ไม่ได้ให้ลุงถีบสามล้อพาเที่ยว เพราะคิดว่าแต่ละจุดพวกเราจะใช้เวลานาน ลุงสามล้อแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวในระแวกนั้น เราข้ามถนนไปวัดพระธาตุแช่แห้งซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ตามประวัติวัดนี้เป็นพระธาตุประจำปีเกิดปีเถาะ มีอายุกว่า 600 ปี และใกล้ ๆ กันเป็นวัดภูมินทร์ บรรยากาศค่อนข้างเงียบและร่มรื่น เมื่อเข้าไปในโบสถ์จะมีไกด์ตัวน้อยคอยให้ความรู้อย่างฉะฉาน โบสถ์และวิหารของวัดนี้จะแปลกกว่าวัดอื่น ๆ เพราะจะสร้างเป็นอาคารหลังเดียวกันเป็นทรงจตุรมุข (กรมศิลปากร ได้สันนิษฐานว่าเป็นอุโบสถจตุรมุขหลังแรกของประเทศไทย) นาคสะดุ้งขนาดใหญ่ แห่แหนพระอุโบสถเทินไว้บนกลางลำตัว ตรงใจกลางพระอุโบสถประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัยขนาดใหญ่สี่องค์ ประทับนั่งบนฐานชุกชี หันพระพักตร์ออกด้านประตู ทั้งสี่ทิศ เบื้องพระปฤษฎางค์ชนกัน ภายในพระอุโบสถมีภาพจิตรกรรมฝาผนังศิลปกรรมไทลื้อ ที่เล่าเรื่องชาดก ตำนานพื้นบ้าน และความเป็นอยู่ของชาวน่านในอดีต ออกจากวัดภูมินทร์กระติ๊บติงฉันว่า "ไม่ได้มาทัวร์วัฒธรรมนะเพื่อน" เที่ยวเพลินจนลืมไปว่าเพื่อนสาวที่มาด้วยนับถือศาสนาอิสลาม การเที่ยววัดเพื่อนคงไม่บันเทิงนัก จึงต้องพักทัวร์วัดมาหาอะไรทานกัน ไม่ไกลกันมีร้านข้าวซอย เนื้อ ไก่ ถัดไปเป็นร้านกาแฟสด เจ้าของร้านแต่งร้านได้น่ารัก แถมอัธยาศัยดีบริการเป็นกัน อิ่มหนำสำราญแล้วจึงมาที่พิพิธภัณฑ์น่าน เพื่อศึกษาเรื่องราวและความเป็นมาของเมืองน่านก่อนมุ่งหน้าสู่อุทยานแห่งชาติดอยภูคา